بی تو ای تک ستاره شبهای بی امیدم .... دیگر هیچ .... دیگر کور خواهم بود .... بمان و بر من بتاب .... شبهایم را مهتابی کن .... که با خیالت دور زما نی است درگیرم .... فقط یک نفس .... با من بمان ....
ツ پایـیـــــز را כפּωـت כارҐ بہ פֿـاطـــر غـریـبــــ פּ بـے صــכا آمـככּـش
رכּـگـــــ زرכ زیبــا פּ כیـפּاכּـــہ ڪنـכּـכه اش
פֿــش פֿــش گــפּش כּـــפּاز بــرگــ هـایــش
صـכاے نــҐ نــҐ بــــاراכּ هـاے عاشقــاכּـهـ اش
پایـیــــــز ܨا כפּωــت כارҐ بہ פֿـاطـــܨ رفتـכּــش
פֿـیــ๛ شـכךּ زیــܨ بـاراכּــــش !!! ツ
انـבوه ڪــہ از حــב بــگــذرב
جــايــش را مـےבهــב بــہ يــڪـ بــےاعتنــايــے مــزمــלּ
ديــگــر مهــــҐ نـيــωـــت
بــפּבלּ يــا نـبــפּבלּ ...
בפּωـــت בاشـتــטּ يـــا نـداشتـטּ ...
בيـگــر حـωـــے تـפּ را بـــہ احـωــــاس ڪـرבלּ نمــے ڪـشــانــב ...
בر آن لحظـــــہ فـقــط בر ωــڪـــפּت غــرق مي شــפּے
פּ فـقـط نـگاه مـے ڪـنــے
نـگــ ــاه !
خدا بود و زمین بود و عشق . . .
حوا آمد و آدم آمد و عشق . . .
حوا بود و آدم بود و عشق . . .
درخت بود و سیب بود و عشق . . .
حوا رفت وآدم رفت و
ماند : عشق . . .
تو آمدی و من آمدم و عشق . . .
گفت : به چشمانش سجده کن !
به چشمهایت که سجده کردم ؛
من ماندم و خدا ماند و عشق . . .
ایـטּ روزهــآ آنـقَـدر بُغـضـَمـ سَـنـگـیـטּ شـُــده ، ڪــہ اَگــَر گــَـردَنــَمـــ را هَــمـ بــِــزَنــے ، بــہ جـآے خــــوטּ ،اَشــڪـ مـــے ریـزَد ..!!
قــلـبــَـمــ بـــوے كــآفــور مــے دَهـَـد !! بـَـس كــہ شــَـبـــ بــہ شــَـبـــ در مــُـرده شــــور خــآنـــہ هــآ ، آرزوهــآيــمــ را يــكــ بــہ يــكــ ؛ غــُــســل مـــے دَهـَــنــد و كــَــفــَــטּ مـــے كــُـنـَــنــد ..!!
چــقــدر اَحــمــقــآنـﮧ اســتـ ، از يــڪ قــهــوه ے تــَـــلـــخ ، اِنـــتــِــظـــآر ِ فــــآل ِ شــيــريـــטּ داشــتــَــטּ !!
†ɢα'§ :
بعد از مدت ها دیدمش!
دستامو گرفت و گفت چقدر دستات تغییر کردن…
خودمو کنترل کردم و فقط لبخندی زدم…
تو دلم گریه کردم و دم گوشش گفتم:
بی معرفت! دستای من تغییر نکرده…
دستات به دستای اون عادت کرده…
من زهر شیرین خوانم ای عشق،
که نامی خوشتر از اینت ندانم.
وگر – هر لحظه – رنگی تازه گیری،
به غیر از زهر شیرینت نخوانم.
کاش میفهمیدی ســـکوت همیشه علامت رضــــایت نیست
گاهی سکوت یعنی "امــــا"
یعنی "اگــــــر"
یعنی هزار و یک دلیل که " دل "میترســــد بلند بگوید
دیـــــگر احتیاط لازم نیست .
شکستنی ها شکست
هر جور مایلیـــــد حمل کنید .. !!
غروبا میون هــفته بر سـر قـبر یه عاشـق یـه جوون مـیاد مـیزاره گـلای سـرخ شـقایـق بی صـدا میشکنه بغضش روی سـنـگ قبـر دلدار اشک میریزه از دو چـشـمش مثل بارون وقت دیدار زیر لب با گـریه مـیگه : مـهـربونم بی وفایـی رفتی و نیـسـتی بدونی چـه جـگر سـوزه جـدایی آخه من تو رو می خواستم اون نجـیـب خوب و پاک اون صـدای مهـربون ، نه سـکــوت ســرد خــاک تویی که نگاه پاکت مـرهـم زخـم دلــــم بـود دیدنـت حـتی یه لـحــظه راه حـل مشکـلـم بود تو که ریـشه کردی بـا من، توی خـاک بی قراری تو که گفتی با جـدایی هـیـچ مـیونه ای نداری پس چـرا تنهام گذاشـتی توی این فـصل ســیاهی تو عـزیـزترینی اما یه رفیـق نــیـمه راهــی داغ رفتنـت عـزیـزم خط کـشـیـد رو بـودن مـن رفتی و دیگـه چـه فایده ناله و ضـجـّه و شیـون تو سـفر کردی به خـورشـید ،رفتی اونور دقایق منـو جا گذاشتی اینجا با دلی خـســته و عاشـق نمـیـخـوام بی تو بمـونم ، بی تـو زندگی حرومــه تو که پیش من نبـاشـی ، هـمـه چـی برام تمـومه عاشـق خـسـته و تنها سـر گـذاشـت رو خاک نمناک گفت جگر گـوشـه ی عـشـقو دادمـش دسـت توای خاک نزاری تنها بمونـه ، هــمـدم چـشـم سـیـاش باش شونه کن موهاشو آروم ، شـبا قصـه گو بـراش باش و غـروب با اون غـرورش نتونسـت دووم بـیـــاره پاکشـیـداز آسـمـون و جاشـو داد به یـک سـتاره اون جــوون داغ دیـده با دلـی شـکـسـته از غـم بوسـه زد رو خـاک یار و دور شد آهسـته و کم کم ولی چند قدم که دور شد دوباره گـریه رو سـر داد روشــــو بــر گــردونـــد و داد زد بـه خـدا نـمــیـری از یاد ..................................... ...........................
آرزوهایم هوایے میشونـב …!
به باב مے روند …!
בود مے شنود …!
حس مے کنم معتاد حسرت هایم شـבه ام…!!!!
به پایان فکر نکن
اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ میکند
بگذار پایان تورا غافلگیر کند
درست مثل آغاز.......
هـَـمـِـہ از تــُـو میخواهـَـند بـِـدَهـے
مــَـלּ از تـــُـ ـو میخـ ـواهــَــҐ بــِـگیرے
ایـن هــَـمـِـہ حــِـس دلتـــَـــنگــــے
را از مــَـלּ !
ϰ-†нêmê§ |